ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ဘီလ္ရစ္ခ်ဒ္ဆန္ စကား၀ုိင္း - အပုိင္း (၁၀) [နိဂုံးပုိင္း]
မစၥတာရစ္ခ်ဒ္ဆန္။ ။ ခင္ဗ်ားအေနနဲ႔ အတြင္းေရးမွဴး (၁) ကို ပါးစရာ စကား ရွိသလား။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္။ ။ က်မအေနနဲ႔ နဝတနဲ႔ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးလုိပါတယ္။ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲမွာ နဝတထဲက ပုဂၢိဳလ္တဦးဦးနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေျပာခ်င္တာျဖစ္ပါတယ္။ ၾကားခံလူ ထားၿပီးေတာ့ ေျပာတာ မ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူ။
မစၥတာရစ္ခ်ဒ္ဆန္။ ။ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲဟာ ဘယ္လိုပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ ျဖစ္သင့္တယ္လုိ႔ ထင္ပါသလဲ။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္။ ။ က်မတုိ႔ ပထမ အႀကိဳေဆြးေႏြးပြဲ တခုနဲ႔ စဖုိ႔ လုိအပ္ပါလိမ့္မယ္။ တကယ့္ေဆြးေႏြးပဲြဟာ ဘယ္လုိ ေဆာင္ရြက္သင့္တယ္ ဆုိတာ အေပၚ သေဘာတူညီခ်က္ ယူၾကရလိမ့္မယ္။ ဒီနည္းနဲ႔ က်မတုိ႔ တဦးေပၚတဦး ယံုၾကည္စိတ္ခ်ရမႈကုိ တည္ေဆာက္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီမွ တဆင့္ က်မတုိ႔ဟာ အႏွစ္သာရရွိတဲ့ အဓိက ေဆြးေႏြးမႈအဆင့္ကုိ တက္လွမ္းႏိုင္ၾကပါမယ္။
မစၥတာရစ္ခ်ဒ္ဆန္။ ။ ႏုိင္ငံတကာကုိ ခင္ဗ်ားရဲ႕ အဓိက မွာၾကားလုိခ်က္က ဘာမ်ားပါလိမ့္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္။ ။ ေက်းဇူးျပဳၿပီး နဝတကုိ ဆက္လက္ ေတာင္းဆိုေပးၾကပါ။ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာရဲ႕ ဖိအားေပးမႈဟာ ထိေရာက္မႈ ရွိပါတယ္။ က်မ ဒီလုိ မွတ္ခ်က္ျပဳတာကိုေတာ့ အမ်ားတကာကို မေျပာျပေစခ်င္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ နဝတဟာ စိတ္လႈပ္ရွားမႈကုိ အေျချပဳၿပီး ေဆာင္ရြက္ေနတာသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆင္ျခင္တံု ဉာဏ္ရည္နဲ႔ ေဆာင္ရြက္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာရဲ႕ ဖိအားေပးမႈဟာ အင္မတန္ အေထာက္အကူ ရေနပါတယ္။ နဝတအဖြဲ႔ဝင္ေတြဟာ ႏုိင္ငံတကာ စာနယ္ဇင္းေတြမွာ သူတုိ႔အေၾကာင္း ဘယ္လုိေတြ ဆုိၾက ေရးၾကတယ္ ဆိုတာအေပၚ အင္မတန္ ဆတ္ဆတ္ထိမခံ လႈပ္ရွား လြယ္တတ္ၾကပါတယ္။
မစၥတာရစ္ခ်ဒ္ဆန္။ ။ အခု က်ေနာ္တုိ႔ ေတြ႔ၾကဆုံၾကတာကုိ ခင္ဗ်ားအေနနဲ႔ ေက်နပ္မႈရွိပါသလား။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္။ ။ က်မ ေပ်ာ္ရြင္ အားရပါတယ္။ ဒီစကားဝိုင္းကေန ဘယ္စခန္းကုိ ဦးတည္မလဲ ဆိုတာေတာ့ မရွင္းလွပါဘူး။ က်မတုိ႔ဟာ အင္မတန္ကို ႀကိဳတြက္ရခက္တဲ့ အစုိးရနဲ႔ ဆက္ဆံေနရပါတယ္။ နဝတဟာ စုိးရိမ္စိတ္ေတြရဲ႕ လမ္းညႊန္တ့ဲအတုိင္း ေဆာင္ရြက္ေနတာပါ။
မစၥတာရွယ္ႏြန္။ ။ တခ်ိဳ႔က ခင္ဗ်ားဟာ ေခါင္းမာတယ္လုိ႔ ဆိုၾကပါတယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္။ ။ က်မ ေဆြးေႏြးဖို႔ ျငင္းဆန္တ့ဲ အေၾကာင္းအရာ တခုပဲ ရွိပါတယ္။ က်မႏိုင္ငံထဲကေန ထြက္ခြာသြားဖုိ႔ ကိစၥကုိပါပဲ။
မစၥတာရစ္ခ်ဒ္ဆန္။ ။ အေပးအယူလုပ္တဲ့ နည္းနဲ႔ အေျဖရွာၾကတယ္ ဆုိပါစို႔ဗ်ာ၊ ဥပမာ- ခင္ဗ်ားအေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးကေနၿပီး သံုးႏွစ္ကေန ငါးႏွစ္အထိ ထြက္ၿပီး ေနေပးဖို႔ ခင္ဗ်ား သေဘာတူႏိုင္ပါ့မလား။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္။ ။ အဲဒီကိစၥကို သူတုိ႔ က်မနဲ႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ သူတို႔ဟာ အနာဂတ္လုပ္ငန္းစဥ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္လုိ အာမခံခ်က္ေတြကို ဘယ္လုိ ရည္ညႊန္း ေျပာဆုိမယ္ ဆုိတဲ့ အေပၚ တည္တာေပါ့။ က်မအေနနဲ႔ အျမဲတမ္းပဲ ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရးကို တည္ေဆာက္လုိခဲ့တာပါ။ က်မဟာ အျမဲတမ္းပဲ အၾကမ္းမဖက္ေရးအတြက္ကုိ ေလွ်ာက္လဲေနခဲ့တာပါ။ ဒါေပမယ့္ နဝတဟာ လက္နက္ကုိင္ သူပုန္ ထေနသူမ်ားနဲ႔ေတာ့ စကားေျပာ ေဆြးေႏြးဖို႔ ဝန္ေလးပံု မရပါဘူး။ နဝတဟာ အၾကမ္းဖက္ဖုိ႔လည္း ဝန္ေလးပံု မရပါဘူး။ အဲဒါကေတာ့ တကယ့္ကို ဝမ္းနည္းစရာေကာင္းတဲ့ အခ်က္ပါ။
မစၥတာရစ္ခ်ဒ္ဆန္။ ။ အေမရိကန္ အစုိးရဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဒီမိုကေရစီေရးကုိ စြမ္းစြမ္းတမံ ေထာက္ခံ အားေပးေနပါတယ္။ သမၼတႀကီး ကလင္တန္ကလည္း ခင္ဗ်ားနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ေတာ္ေတာ္ေလး စုိးရိမ္ေသာက ျဖစ္ပါတယ္။ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံျခားေရး ဝန္ႀကီးအေနနဲ႔လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံဆိုင္ရာ ကုလသမဂၢ အထူး ကိုယ္စားလွယ္ တေယာက္ ခန္႔ထားေရးအတြက္ ႀကိဳးပမ္းေနပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ (အေမရိကန္ေတြ) အေနနဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ဒီမိုကေရစီေပၚထြန္းေရး အတြက္ တာဝန္ယူ ထားၿပီးၾကပါၿပီ။ က်ေနာ္ ခင္ဗ်ားကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိေစခ်င္တာက ခင္ဗ်ားကုိ ခြၽင္းခ်က္မရွိ၊ ခ်ိဳ႔ယြင္းခ်က္မရွိ လႊတ္ေပးဖို႔ က်ေနာ္ ေတာင္းဆုိထားပါတယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္။ ။ ေက်းဇူးျပဳၿပီး က်မေစာေစာက ေျပာခဲ့တဲ့ စကားကို ေကာက္ခ်က္ခ် မမွားေစခ်င္ဘူး။ ဆုိလိုတာက အေစာက က်မ ႏိုင္ငံေရးေလာက ကေန သတ္မွတ္ခ်ိန္ အတိုင္းအတာ တခုအတြင္း မပါဝင္ဘဲ ေနမယ္ဆိုတဲ့ ကိစၥကုိ နဝတနဲ႔ ေဆြးေႏြးရာမွာ အေပးအယူ လုပ္ၿပီး ေဆြးေႏြးမယ့္ ကိစၥေပါ့ေလ။ က်မ ဒီမုိကေရစီ လႈပ္ရွားမႈႀကီးထဲကို ပါဝင္လာတဲ့ အခါမွာ က်မအေနနဲ႔ ကတိေတြ သိပ္ မေပးခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကတိတခုေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ က်မျပဳခဲ့ပါတယ္။ က်မဟာ ဒီလႈပ္ရွားမႈႀကီးကုိ ဒီမုိကေရစီ ပန္းတုိင္ေရာက္တဲ့ အထိ ႀကိဳးပမ္းပါ့မယ္ ဆိုတဲ့ ကတိပါ။ က်မအေနနဲ႔က ရာထူးဌာနတၱရ တခုခု ရဖုိ႔ ဆုိတာက ျပႆနာ တခုမဟုတ္ပါဘူး။ ရာထူးရရွိေရး ဆိုတာကလည္း က်မရဲ႕ ရည္မွန္ခ်က္ ပန္းတုိုင္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ တုိင္းျပည္ရဲ႕ သိကၡာ တန္ဖိုးတခ်ိဳ႔ကို ဆက္လက္ ထိန္းသိမ္း ျမွင့္တင္ထားဖုိ႔ေတာ့ လုိပါမယ္။
တကယ္လုိ႔ သူတုိ႔ဟာ တခုခုကုိ ေၾကာက္ရြံ႕ စုိးရိမ္ေနၾကမယ္၊ က်မရဲ႕ ေနာက္နားမွာ ကိုလိုနီလက္သစ္ တေစၦေကာင္ႀကီး ကပ္ၿပီး ရွိေနတယ္လို႔ သူတို႔ တကယ့္ကို ေလးေလးနက္နက္ ထင္ျမင္ ယံုၾကည္ေနၾကရင္ က်မနဲ႔ ဒီအေၾကာင္းကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာဆို ေဆြးေႏြး သင့္တာေပါ့။ က်မဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံကိုပဲ သစၥာေစာင့္သိသူ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်မလုိ လူစားမ်ိဳးကေတာ့ ျမန္မာမ်ိဳးခ်စ္စိတ္ကို ေဖာ္ျပတဲ့အေနနဲ႔ တျခားႏိုင္ငံေတြကုိေရာ၊ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ အသိုင္းအဝုိင္းေတြကိုပါ ေလွ်ာက္ဆဲျပေနမွာ မဟုတ္ဘူး။
သူတုိ႔ ယခုတေလာ ေရးဆဲြေနၾကတဲ့ အေျခခံဥပေဒသစ္ထဲက သမၼတရဲ႕ အရည္အခ်င္း သတ္မွတ္ပံုေတြကုိ က်မ သိပ္အ့ံၾသပါတယ္။ ဒါဟာ ဘာကို ေရာင္ျပန္ဟပ္ျပေနသလဲ ဆိုေတာ့ သူတုိ႔ဟာ ဒီမုိကေရစီစနစ္ကို နားလည္မႈလြဲေနတာရယ္၊ ျမန္မာျပည္သူ လူထုကို နားလည္မႈ လြဲေနတာကို ေဖာ္ျပေနတာပါပဲ။ လူထုက ယံုၾကည္ ေထာက္ခံေနတဲ့ အခုိက္အတန္႔ အထိပဲ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ ရာထူးတာဝန္ႀကီးေတြမွာ ခန္႔အပ္ခံရမယ့္ ဒီမုိကေရစီ ထြန္းကားတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္မွာ သူတုိ႔က ဘယ္လုိ ဘယ္ပံု ေရႊဉာဏ္ေတာ္ စူးၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံကို တစံုတေယာက္က ႏိုင္ငံျခား ၾသဇာခံျဖစ္ေအာင္ ျပဳလုပ္လိမ့္မယ္လို႔ ေတြးေခၚေနပါလိမ့္။
ျမန္မာႏုိင္ငံ လူထုကလည္း သူတုိ႔အက်ိဳးကုိ သယ္ပိုးမယ့္ ပုဂၢိဳလ္ကိုပဲ ေထာက္ခံၾကမွာပဲဟာ။ ႏိုင္ငံျခားအက်ိဳးကို လုိလားတယ္ဆိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ေထာက္ခံအားေပးၾကမွာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာကို ထည့္မစဥ္းစားမိၾကဘူးနဲ႔ တူပါတယ္။
က်မ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အခု ဆက္လက္ေနထုိင္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္တာကလည္း က်မ ထြက္ခြာသြားရင္ ျမန္မာလူထုႀကီးက ခြင့္မလႊတ္ဘဲ ေနမွာကို ေၾကာက္ရြံ႔ေနလုိ႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ၁၉၇ဝ- ေစာေစာပိုင္းက မိသားစုမ်ားနဲ႔ ဆံုစည္းဖုိ႔ က်မ ျမန္မာျပည္ကို ျပန္လာေတာ့ က်မ ႏုိင္ငံေရး လုပ္ဖို႔ စိတ္ဝင္စားသလားလုိ သြယ္ဝုိက္ၿပီး က်မကို ေမးခ့ဲဖူးပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ေပးခဲ့တဲ့ က်မရဲ႕အေျဖထဲမွာ ---- က်မႏုိင္ငံေရးထဲ ပါဝင္ပတ္သက္ခ်င္တဲ့ အခါက်ရင္ က်မဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းမွာပဲ ေနၿပီး ပါဝင္ ေဆာင္ရြက္မွာပါ လုိ႔ ေျဖခဲ့ပါတယ္။ သူတုိ႔ကို အဲဒီတုန္းက ေပးခဲ့တဲ့ အေျဖကေနၿပီး မေသြဖီခ်င္တာပါပဲ။
ျမန္မာႏိုင္ငံအမ်ိဳးသား ညြန္႔ေပါင္းအစိုးရအဖြဲ႔နဲ႔ အျခားအဖြဲ႔အစည္းေတြဟာ သူတုိ႔တတ္ႏုိင္သေလာက္ လုပ္ေနၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျပည္တြင္းကေနၿပီး ဒီမုိကေရစီ ရရွိေရးအတြက္ လုပ္မယ့္လူေတြ ရွိေနဖို႔လည္း လိုအပ္ပါတယ္။ က်မဟာ ဒီႏိုင္ငံထဲမွာ ရွိဖုိ႔ကုိ လုိအပ္ပါတယ္။ ဒီ့အျပင္၊ လူေတြကို သူတုိ႔ တုိင္းျပည္ထဲကေနၿပီး ေမာင္းထုတ္တယ္ဆိုတဲ့ အေျခခံမူကိုက လက္ခံႏိုင္စရာ မရွိပါဘူး။
မစၥတာရစ္ခ်ဒ္ဆန္။ ။ ခင္ဗ်ားဆီမွာ ရုပ္ျမင္သံၾကားေရာ ရွိသလား။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္။ ။ က်မကို ထိန္းသိမ္းတ့ဲ ကာလကတည္းက အိမ္မွာ ရုပ္ျမင္သံၾကား ရွိပါတယ္။ က်မဖြင့္မၾကည့္ပါဘူး။ ၿဂိဳလ္တု ဆက္သြယ္စက္ေတာ့ မရွိပါဘူး။ က်မကုိ ထိန္းသိမ္းေရး တာဝန္ခံ ဗိုလ္မွဴးႀကီးကို က်မက တီဗီြမွာ ၿဂိဳလ္တု ဆက္သြယ္စက္ တပ္ဆင္လိုတ့ဲအေၾကာင္း ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ မၾကာခင္မွာပဲ ၿဂိဳလ္တုဆက္သြယ္စက္ တပ္ဆင္လုိသူေတြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ စည္းကမ္းေတြ ထြက္လာပါတယ္။ က်မတပ္ဆင္လုိတာနဲ႔ ဒီစည္းကမ္း သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ ထြက္လာတာ ဆက္စပ္မႈ ရွိ – မရွိ ဆိုတာေတာ့ က်မ မသိပါဘူး။ က်မက ဆက္ၿပီး အေကာင္းျမင္ေနတုန္းပါပဲ။ က်မရဲ႕ သဘာဝကုိက အေကာင္းျမင္ သမားပါ။ က်မဟာ ျမန္မာ ျပည္သူလူထု အေပၚမွာလည္း ယံုၾကည္ စိတ္ခ်ၿပီးသားပါ။ က်မတုိ႔ တေတြအားလံုးဟာ အျပစ္အနာအဆာ ကင္းသူေတြခ်ည္းပဲ မဟုတ္ၾကပါဘူး။ က်မတုိ႔ရဲ႕ ျပည္သူေတြကုိ အလြယ္တကူ ၿခိမ္းေျခာက္လုိ႔ ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔ဟာ ပါးနပ္ ေတာ္တည့္ၿပီး ဉာဏ္အေျမွာ္အျမင္ ထက္ျမက္ၾကပါတယ္။ က်မကေတာ့ ဆက္လက္ ယံုၾကည္ေနဆဲပါ- က်မတုိ႔ ျပည္သူေတြ အဲဒီပန္းတုိင္ကို ေရာက္သြားၾကမွာပါ လို႔။
မစၥတာရစ္ခ်ဒ္ဆန္။ ။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ သားေလးေတြကို ခုလုိစြန္႔ခြာ ထားရစ္ခဲ့တဲ့ မိခင္တဦး အေနနဲ႔ အဲဒီ အျပဳအမူအေပၚ ဘယ္လို ထုေခ် ေျဖရွင္းမလဲ။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္။ ။ သူတို႔ေလးေတြနဲ႔အတူ က်မ ရွိမေနတဲ့ အတြက္ က်မ လိပ္ျပာမွာ အျပစ္မကင္း ျဖစ္ေနတာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ မိုက္ကယ္လ္အေနနဲ႔ ႀကိဳးစား ျဖည့္ဆည္း ေပးေနတယ္ဆိုတာ က်မ သိေနပါတယ္။ သူတုိ႔တေတြ အားလံုးက က်မအေပၚ နားလည္မႈ ရွိၾကပါတယ္ရွင္။
[ ၿပီးပါၿပီ။ ]
(ဘာသာျပန္သူ - တာရာေ၀ယံ)
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္။ ။ က်မအေနနဲ႔ နဝတနဲ႔ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးလုိပါတယ္။ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲမွာ နဝတထဲက ပုဂၢိဳလ္တဦးဦးနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေျပာခ်င္တာျဖစ္ပါတယ္။ ၾကားခံလူ ထားၿပီးေတာ့ ေျပာတာ မ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူ။
မစၥတာရစ္ခ်ဒ္ဆန္။ ။ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲဟာ ဘယ္လိုပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ ျဖစ္သင့္တယ္လုိ႔ ထင္ပါသလဲ။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္။ ။ က်မတုိ႔ ပထမ အႀကိဳေဆြးေႏြးပြဲ တခုနဲ႔ စဖုိ႔ လုိအပ္ပါလိမ့္မယ္။ တကယ့္ေဆြးေႏြးပဲြဟာ ဘယ္လုိ ေဆာင္ရြက္သင့္တယ္ ဆုိတာ အေပၚ သေဘာတူညီခ်က္ ယူၾကရလိမ့္မယ္။ ဒီနည္းနဲ႔ က်မတုိ႔ တဦးေပၚတဦး ယံုၾကည္စိတ္ခ်ရမႈကုိ တည္ေဆာက္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီမွ တဆင့္ က်မတုိ႔ဟာ အႏွစ္သာရရွိတဲ့ အဓိက ေဆြးေႏြးမႈအဆင့္ကုိ တက္လွမ္းႏိုင္ၾကပါမယ္။
မစၥတာရစ္ခ်ဒ္ဆန္။ ။ ႏုိင္ငံတကာကုိ ခင္ဗ်ားရဲ႕ အဓိက မွာၾကားလုိခ်က္က ဘာမ်ားပါလိမ့္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္။ ။ ေက်းဇူးျပဳၿပီး နဝတကုိ ဆက္လက္ ေတာင္းဆိုေပးၾကပါ။ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာရဲ႕ ဖိအားေပးမႈဟာ ထိေရာက္မႈ ရွိပါတယ္။ က်မ ဒီလုိ မွတ္ခ်က္ျပဳတာကိုေတာ့ အမ်ားတကာကို မေျပာျပေစခ်င္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ နဝတဟာ စိတ္လႈပ္ရွားမႈကုိ အေျချပဳၿပီး ေဆာင္ရြက္ေနတာသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆင္ျခင္တံု ဉာဏ္ရည္နဲ႔ ေဆာင္ရြက္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာရဲ႕ ဖိအားေပးမႈဟာ အင္မတန္ အေထာက္အကူ ရေနပါတယ္။ နဝတအဖြဲ႔ဝင္ေတြဟာ ႏုိင္ငံတကာ စာနယ္ဇင္းေတြမွာ သူတုိ႔အေၾကာင္း ဘယ္လုိေတြ ဆုိၾက ေရးၾကတယ္ ဆိုတာအေပၚ အင္မတန္ ဆတ္ဆတ္ထိမခံ လႈပ္ရွား လြယ္တတ္ၾကပါတယ္။
မစၥတာရစ္ခ်ဒ္ဆန္။ ။ အခု က်ေနာ္တုိ႔ ေတြ႔ၾကဆုံၾကတာကုိ ခင္ဗ်ားအေနနဲ႔ ေက်နပ္မႈရွိပါသလား။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္။ ။ က်မ ေပ်ာ္ရြင္ အားရပါတယ္။ ဒီစကားဝိုင္းကေန ဘယ္စခန္းကုိ ဦးတည္မလဲ ဆိုတာေတာ့ မရွင္းလွပါဘူး။ က်မတုိ႔ဟာ အင္မတန္ကို ႀကိဳတြက္ရခက္တဲ့ အစုိးရနဲ႔ ဆက္ဆံေနရပါတယ္။ နဝတဟာ စုိးရိမ္စိတ္ေတြရဲ႕ လမ္းညႊန္တ့ဲအတုိင္း ေဆာင္ရြက္ေနတာပါ။
မစၥတာရွယ္ႏြန္။ ။ တခ်ိဳ႔က ခင္ဗ်ားဟာ ေခါင္းမာတယ္လုိ႔ ဆိုၾကပါတယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္။ ။ က်မ ေဆြးေႏြးဖို႔ ျငင္းဆန္တ့ဲ အေၾကာင္းအရာ တခုပဲ ရွိပါတယ္။ က်မႏိုင္ငံထဲကေန ထြက္ခြာသြားဖုိ႔ ကိစၥကုိပါပဲ။
မစၥတာရစ္ခ်ဒ္ဆန္။ ။ အေပးအယူလုပ္တဲ့ နည္းနဲ႔ အေျဖရွာၾကတယ္ ဆုိပါစို႔ဗ်ာ၊ ဥပမာ- ခင္ဗ်ားအေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးကေနၿပီး သံုးႏွစ္ကေန ငါးႏွစ္အထိ ထြက္ၿပီး ေနေပးဖို႔ ခင္ဗ်ား သေဘာတူႏိုင္ပါ့မလား။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္။ ။ အဲဒီကိစၥကို သူတုိ႔ က်မနဲ႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ သူတို႔ဟာ အနာဂတ္လုပ္ငန္းစဥ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္လုိ အာမခံခ်က္ေတြကို ဘယ္လုိ ရည္ညႊန္း ေျပာဆုိမယ္ ဆုိတဲ့ အေပၚ တည္တာေပါ့။ က်မအေနနဲ႔ အျမဲတမ္းပဲ ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရးကို တည္ေဆာက္လုိခဲ့တာပါ။ က်မဟာ အျမဲတမ္းပဲ အၾကမ္းမဖက္ေရးအတြက္ကုိ ေလွ်ာက္လဲေနခဲ့တာပါ။ ဒါေပမယ့္ နဝတဟာ လက္နက္ကုိင္ သူပုန္ ထေနသူမ်ားနဲ႔ေတာ့ စကားေျပာ ေဆြးေႏြးဖို႔ ဝန္ေလးပံု မရပါဘူး။ နဝတဟာ အၾကမ္းဖက္ဖုိ႔လည္း ဝန္ေလးပံု မရပါဘူး။ အဲဒါကေတာ့ တကယ့္ကို ဝမ္းနည္းစရာေကာင္းတဲ့ အခ်က္ပါ။
မစၥတာရစ္ခ်ဒ္ဆန္။ ။ အေမရိကန္ အစုိးရဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဒီမိုကေရစီေရးကုိ စြမ္းစြမ္းတမံ ေထာက္ခံ အားေပးေနပါတယ္။ သမၼတႀကီး ကလင္တန္ကလည္း ခင္ဗ်ားနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ေတာ္ေတာ္ေလး စုိးရိမ္ေသာက ျဖစ္ပါတယ္။ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံျခားေရး ဝန္ႀကီးအေနနဲ႔လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံဆိုင္ရာ ကုလသမဂၢ အထူး ကိုယ္စားလွယ္ တေယာက္ ခန္႔ထားေရးအတြက္ ႀကိဳးပမ္းေနပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ (အေမရိကန္ေတြ) အေနနဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ဒီမိုကေရစီေပၚထြန္းေရး အတြက္ တာဝန္ယူ ထားၿပီးၾကပါၿပီ။ က်ေနာ္ ခင္ဗ်ားကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိေစခ်င္တာက ခင္ဗ်ားကုိ ခြၽင္းခ်က္မရွိ၊ ခ်ိဳ႔ယြင္းခ်က္မရွိ လႊတ္ေပးဖို႔ က်ေနာ္ ေတာင္းဆုိထားပါတယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္။ ။ ေက်းဇူးျပဳၿပီး က်မေစာေစာက ေျပာခဲ့တဲ့ စကားကို ေကာက္ခ်က္ခ် မမွားေစခ်င္ဘူး။ ဆုိလိုတာက အေစာက က်မ ႏိုင္ငံေရးေလာက ကေန သတ္မွတ္ခ်ိန္ အတိုင္းအတာ တခုအတြင္း မပါဝင္ဘဲ ေနမယ္ဆိုတဲ့ ကိစၥကုိ နဝတနဲ႔ ေဆြးေႏြးရာမွာ အေပးအယူ လုပ္ၿပီး ေဆြးေႏြးမယ့္ ကိစၥေပါ့ေလ။ က်မ ဒီမုိကေရစီ လႈပ္ရွားမႈႀကီးထဲကို ပါဝင္လာတဲ့ အခါမွာ က်မအေနနဲ႔ ကတိေတြ သိပ္ မေပးခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကတိတခုေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ က်မျပဳခဲ့ပါတယ္။ က်မဟာ ဒီလႈပ္ရွားမႈႀကီးကုိ ဒီမုိကေရစီ ပန္းတုိင္ေရာက္တဲ့ အထိ ႀကိဳးပမ္းပါ့မယ္ ဆိုတဲ့ ကတိပါ။ က်မအေနနဲ႔က ရာထူးဌာနတၱရ တခုခု ရဖုိ႔ ဆုိတာက ျပႆနာ တခုမဟုတ္ပါဘူး။ ရာထူးရရွိေရး ဆိုတာကလည္း က်မရဲ႕ ရည္မွန္ခ်က္ ပန္းတုိုင္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ တုိင္းျပည္ရဲ႕ သိကၡာ တန္ဖိုးတခ်ိဳ႔ကို ဆက္လက္ ထိန္းသိမ္း ျမွင့္တင္ထားဖုိ႔ေတာ့ လုိပါမယ္။
တကယ္လုိ႔ သူတုိ႔ဟာ တခုခုကုိ ေၾကာက္ရြံ႕ စုိးရိမ္ေနၾကမယ္၊ က်မရဲ႕ ေနာက္နားမွာ ကိုလိုနီလက္သစ္ တေစၦေကာင္ႀကီး ကပ္ၿပီး ရွိေနတယ္လို႔ သူတို႔ တကယ့္ကို ေလးေလးနက္နက္ ထင္ျမင္ ယံုၾကည္ေနၾကရင္ က်မနဲ႔ ဒီအေၾကာင္းကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာဆို ေဆြးေႏြး သင့္တာေပါ့။ က်မဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံကိုပဲ သစၥာေစာင့္သိသူ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်မလုိ လူစားမ်ိဳးကေတာ့ ျမန္မာမ်ိဳးခ်စ္စိတ္ကို ေဖာ္ျပတဲ့အေနနဲ႔ တျခားႏိုင္ငံေတြကုိေရာ၊ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ အသိုင္းအဝုိင္းေတြကိုပါ ေလွ်ာက္ဆဲျပေနမွာ မဟုတ္ဘူး။
သူတုိ႔ ယခုတေလာ ေရးဆဲြေနၾကတဲ့ အေျခခံဥပေဒသစ္ထဲက သမၼတရဲ႕ အရည္အခ်င္း သတ္မွတ္ပံုေတြကုိ က်မ သိပ္အ့ံၾသပါတယ္။ ဒါဟာ ဘာကို ေရာင္ျပန္ဟပ္ျပေနသလဲ ဆိုေတာ့ သူတုိ႔ဟာ ဒီမုိကေရစီစနစ္ကို နားလည္မႈလြဲေနတာရယ္၊ ျမန္မာျပည္သူ လူထုကို နားလည္မႈ လြဲေနတာကို ေဖာ္ျပေနတာပါပဲ။ လူထုက ယံုၾကည္ ေထာက္ခံေနတဲ့ အခုိက္အတန္႔ အထိပဲ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ ရာထူးတာဝန္ႀကီးေတြမွာ ခန္႔အပ္ခံရမယ့္ ဒီမုိကေရစီ ထြန္းကားတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္မွာ သူတုိ႔က ဘယ္လုိ ဘယ္ပံု ေရႊဉာဏ္ေတာ္ စူးၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံကို တစံုတေယာက္က ႏိုင္ငံျခား ၾသဇာခံျဖစ္ေအာင္ ျပဳလုပ္လိမ့္မယ္လို႔ ေတြးေခၚေနပါလိမ့္။
ျမန္မာႏုိင္ငံ လူထုကလည္း သူတုိ႔အက်ိဳးကုိ သယ္ပိုးမယ့္ ပုဂၢိဳလ္ကိုပဲ ေထာက္ခံၾကမွာပဲဟာ။ ႏိုင္ငံျခားအက်ိဳးကို လုိလားတယ္ဆိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ေထာက္ခံအားေပးၾကမွာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာကို ထည့္မစဥ္းစားမိၾကဘူးနဲ႔ တူပါတယ္။
က်မ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အခု ဆက္လက္ေနထုိင္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္တာကလည္း က်မ ထြက္ခြာသြားရင္ ျမန္မာလူထုႀကီးက ခြင့္မလႊတ္ဘဲ ေနမွာကို ေၾကာက္ရြံ႔ေနလုိ႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ၁၉၇ဝ- ေစာေစာပိုင္းက မိသားစုမ်ားနဲ႔ ဆံုစည္းဖုိ႔ က်မ ျမန္မာျပည္ကို ျပန္လာေတာ့ က်မ ႏုိင္ငံေရး လုပ္ဖို႔ စိတ္ဝင္စားသလားလုိ သြယ္ဝုိက္ၿပီး က်မကို ေမးခ့ဲဖူးပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ေပးခဲ့တဲ့ က်မရဲ႕အေျဖထဲမွာ ---- က်မႏုိင္ငံေရးထဲ ပါဝင္ပတ္သက္ခ်င္တဲ့ အခါက်ရင္ က်မဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းမွာပဲ ေနၿပီး ပါဝင္ ေဆာင္ရြက္မွာပါ လုိ႔ ေျဖခဲ့ပါတယ္။ သူတုိ႔ကို အဲဒီတုန္းက ေပးခဲ့တဲ့ အေျဖကေနၿပီး မေသြဖီခ်င္တာပါပဲ။
ျမန္မာႏိုင္ငံအမ်ိဳးသား ညြန္႔ေပါင္းအစိုးရအဖြဲ႔နဲ႔ အျခားအဖြဲ႔အစည္းေတြဟာ သူတုိ႔တတ္ႏုိင္သေလာက္ လုပ္ေနၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျပည္တြင္းကေနၿပီး ဒီမုိကေရစီ ရရွိေရးအတြက္ လုပ္မယ့္လူေတြ ရွိေနဖို႔လည္း လိုအပ္ပါတယ္။ က်မဟာ ဒီႏိုင္ငံထဲမွာ ရွိဖုိ႔ကုိ လုိအပ္ပါတယ္။ ဒီ့အျပင္၊ လူေတြကို သူတုိ႔ တုိင္းျပည္ထဲကေနၿပီး ေမာင္းထုတ္တယ္ဆိုတဲ့ အေျခခံမူကိုက လက္ခံႏိုင္စရာ မရွိပါဘူး။
မစၥတာရစ္ခ်ဒ္ဆန္။ ။ ခင္ဗ်ားဆီမွာ ရုပ္ျမင္သံၾကားေရာ ရွိသလား။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္။ ။ က်မကို ထိန္းသိမ္းတ့ဲ ကာလကတည္းက အိမ္မွာ ရုပ္ျမင္သံၾကား ရွိပါတယ္။ က်မဖြင့္မၾကည့္ပါဘူး။ ၿဂိဳလ္တု ဆက္သြယ္စက္ေတာ့ မရွိပါဘူး။ က်မကုိ ထိန္းသိမ္းေရး တာဝန္ခံ ဗိုလ္မွဴးႀကီးကို က်မက တီဗီြမွာ ၿဂိဳလ္တု ဆက္သြယ္စက္ တပ္ဆင္လိုတ့ဲအေၾကာင္း ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ မၾကာခင္မွာပဲ ၿဂိဳလ္တုဆက္သြယ္စက္ တပ္ဆင္လုိသူေတြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ စည္းကမ္းေတြ ထြက္လာပါတယ္။ က်မတပ္ဆင္လုိတာနဲ႔ ဒီစည္းကမ္း သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ ထြက္လာတာ ဆက္စပ္မႈ ရွိ – မရွိ ဆိုတာေတာ့ က်မ မသိပါဘူး။ က်မက ဆက္ၿပီး အေကာင္းျမင္ေနတုန္းပါပဲ။ က်မရဲ႕ သဘာဝကုိက အေကာင္းျမင္ သမားပါ။ က်မဟာ ျမန္မာ ျပည္သူလူထု အေပၚမွာလည္း ယံုၾကည္ စိတ္ခ်ၿပီးသားပါ။ က်မတုိ႔ တေတြအားလံုးဟာ အျပစ္အနာအဆာ ကင္းသူေတြခ်ည္းပဲ မဟုတ္ၾကပါဘူး။ က်မတုိ႔ရဲ႕ ျပည္သူေတြကုိ အလြယ္တကူ ၿခိမ္းေျခာက္လုိ႔ ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔ဟာ ပါးနပ္ ေတာ္တည့္ၿပီး ဉာဏ္အေျမွာ္အျမင္ ထက္ျမက္ၾကပါတယ္။ က်မကေတာ့ ဆက္လက္ ယံုၾကည္ေနဆဲပါ- က်မတုိ႔ ျပည္သူေတြ အဲဒီပန္းတုိင္ကို ေရာက္သြားၾကမွာပါ လို႔။
မစၥတာရစ္ခ်ဒ္ဆန္။ ။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ သားေလးေတြကို ခုလုိစြန္႔ခြာ ထားရစ္ခဲ့တဲ့ မိခင္တဦး အေနနဲ႔ အဲဒီ အျပဳအမူအေပၚ ဘယ္လို ထုေခ် ေျဖရွင္းမလဲ။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္။ ။ သူတို႔ေလးေတြနဲ႔အတူ က်မ ရွိမေနတဲ့ အတြက္ က်မ လိပ္ျပာမွာ အျပစ္မကင္း ျဖစ္ေနတာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ မိုက္ကယ္လ္အေနနဲ႔ ႀကိဳးစား ျဖည့္ဆည္း ေပးေနတယ္ဆိုတာ က်မ သိေနပါတယ္။ သူတုိ႔တေတြ အားလံုးက က်မအေပၚ နားလည္မႈ ရွိၾကပါတယ္ရွင္။
[ ၿပီးပါၿပီ။ ]
(ဘာသာျပန္သူ - တာရာေ၀ယံ)
Nuk ka komente:
Posto një koment